Evliyalar Ansiklopedisi

ŞEYH ABDULLAH EL-FÂİZ DAĞISTÂNÎ

Anadolu’da yetişen velîlerden. 1860-70 seneleri arasında Dağıstan’da doğdu. Dokuz yaşlarında iken Şeyh Şâmil’in Ruslar tarafından esir edilmesinden sonra âilesi ile birlikte Anadolu'ya gelerek Bursa civârında Elmaköy’e (şimdiki ismi Güneyköy) yerleşti. Bursa’ya yerleştikten bir süre sonra babası Muhammed Ali Efendi vefât etti. Küçük Abdullah’ı birlikte hicret ettikleri Nakşibendiye yolunun büyüklerinden Şeyh Şerâfeddîn Efendi himâyesi altına aldı.

Şeyh Abdullah Efendi hocası Şerâfeddîn Efendinin sohbetlerinde olgunlaşıp yetişti. Hocasının emri üzerine beş sene kadar halvete girdi. Günde yedi zeytin ile karnını doyurarak ve yaz-kış günde 6 defa soğuk su ile gusül abdesti alarak riyâzet ve mücâhedesini tamamladı. Hocası ile birlikte Balkan harbine ve Çanakkale savaşlarına katıldı. Hocası Şerâfeddîn Efendinin vefâtından bir sene sonra vasiyeti üzerine Şam’a hicret etti.

Şeyh Abdullah Efendi vefâtına kadar Şam’da insanlara doğru yolu anlatmaya ve ilim tâliblerine ilim öğretmeye çalıştı. Çok cömert ve cesâretli idi. Kendi işini kendi görür, ev halkına yardım ederdi. Kerâmet göstermekten çok sakınırdı. Sohbeti çok uzun sürse bile dâimâ İslâmiyetten bahseder bir söylediği sözü bir daha tekrar etmezdi. Sohbetlerini dinleyenler hiç sıkılmazdı.

Şeyh Abdullah Efendi 1973 (H.1393) senesi Ramazan ayında vefât etti. Muhyiddîn-i Arabî Camiinde talebesi ve halîfesi Şeyh Nâzım Efendi tarafından kılınan cenâze namazından sonra Kasyun Dağı eteklerine defnedildi. Kabri sevenleri tarafından ziyâret edilmektedir.

Günün Sözü

"“Fetvâ vermeye en cür’etli olanınız, ateşe atılmaya en cür’etkâr olanınızdır.” (Hadîs-i Şerif—Dârimî)"
Telif Hakkı © 2024 Open Source Matters. Tüm Hakları Saklıdır.
Joomla!, GNU Genel Kamu Lisansı altında dağıtılan özgür bir yazılımdır.