Evini kiraya verirken

Müslümanlar kiralık ev sıkıntısı çe­kerken, evini boş tutmak günah değil midir? Bazıları iyi kimselerin, salihlerin gü­cü yetmediği için, yüksek fiyat veren fasıklara, kötü kimselere, evini kiraya veriyorlar. Salihleri düşünmemek vebal değil midir?

CEVAP

Müslümanlar kiralık ev sıkıntısı çekerken evi boş tutmak israf ve günah olduğu gibi, yüksek fiyatla kiraya vermek de asla uygun değildir.

Allahü teâlâ, (Bana şükredin, nankörlük etmeyin) buyuruyor. (Bekara 152)

Şükür nedir? İslam âlimleri şükrü çeşitli şekilde tarif etmişlerdir: Şükür, İslamiyet’e uymak, Allahü teâlânın verdiği nimetleri Onun sevdiği yerlerde kul­lanmaktır. Her uzvun şükrü vardır. Mesela gözün şükrü, arkadaşların kusurunu gör­memek, kulağın şükrü, söylenilen ayıpları duymamış olmak, ayağın şükrü, kötü yerlere gitmemek, bedenin şükrü, oruç tutmak­tır. Malın şükrü ise zekat, sadaka vermektir.

Allahü teâlâ insanları sabır ve şükürle im­tihan etmektedir. Daha çok fakiri sabırla, zengini ise şükürle imtihan etmektedir. Allahü teâlânın, (şükredin nankörlük et­meyin) buyurduğunu bildirmiştik.

Nankör­lük nedir? Nankörlük şükretmemektir. Bu evi paramla yaptırdım İmam-ı Mücahid, Nahl süresinin, (Nimetin Allah’tan geldiğini itiraf eder, daha sonra da, onu inkâr ederler. Onların ço­ğu kâfirdir) mealindeki 83. âyet-i kerimesini (Nimetlerin Allah’tan olduğunu bilirler. Fakat "Bunları biz kazandık veya bize miras kaldı" diyerek nankörlük ederler) di­ye tefsir etmiştir.

Allahü teâlâ, bir müslümana iki ev ihsan etmiştir. O da, birini boş tutuyor veya yük­sek fiyatla veriyor. Sebep olarak da, (Sen benim ortağım mısın? Ben bu evi ne sıkıntı­larla yaptırdım. Ben evimi istediğim fiyatla istediğim kimseye fasık, salih ayırmadan ve­ririm) demek, İmam-ı Mücahidin tefsirinde bildirdiği nankörlüğe benzemiyor mu? O civarda kiralar 100-150 milyon iken, iyi insanlar arasında oturmayı arzu eden kim­selere evini, 250-300 milyona kiraya vermek bu iyi niyetli insanları, dışlamak kötüler arasına atmak olmaz mı? Çoluk çocuğunun bozulmasına, sebep olmak değil midir? Kendi akrabasına veya mesai arkadaşına fazla para veremiyor diye, fasıklara, kötü insanlara yüksek fiyatla vermek şükür müdür? Kimi de, yüksek fiyatla kiraya verenleri örnek gösterip, (Herkes yüksek fiyatla veriyor, beni mi görüyorsun) diyor, herkese uymak iyi değildir. Kur’an-ı kerimde buyuruluyor ki:

(İnsanların çoğuna uyarsan, seni Allah’ın yolundan saptırırlar.) [Enam 116]

Dinimiz, iyi zenginleri över, kötü zenginleri yerer. Allahü teâlâ buyuruyor ki:

(Kullarımdan şükreden azdır.) [Sebe 13]

(İnsan, zengin olunca azar.) [Alak 6-7]

(Malı pek çok seviyorsunuz.) [Fecr 20]

(Altın ve gümüşü [parayı] biriktirip Allah yolunda sarf etmeyene çok acı bir azap vardır.) |Tevbe 34]

(Mallarınız ve çocuklarınız, Allah’ı an­maktan [iyilik ve ibadet yapmaktan] alı koyarsa, hüsrana uğrarsınız.) [Münafikun 9]

Peygamber efendimiz de buyuruyor ki:

(İyilik çok, yapan ise azdır.) [Hatib] 

(Cehennemdeki insanların çoğu, zen­ginlerdir.) [İ. Ahmed]

(Zenginler helak olur. Ancak malını hayra harcayan kurtulur. Böyle zengin­ler ise azdır.) [İbni Mace]

Evin şükrü nasıl olur? Tecrübelerle sabittir ki, birden fazla evini kiraya verip bunu geçim vasıtası yapan, bu paranın hayrını görmez. Çünkü dinimiz, fazla olan evin, satılıp parasının değerlendiril­mesini veya salihlere Allah rızası için, ücret­siz veya ucuz kiraya verilmesini tavsiye et­mektedir. Fazla evin şükrü ancak böyle olur. İyilik etmenin, ahiretten başka, dünyaya da faydası vardır. Malı bereketli olur. Harca­dığı para, fazlası ile geri döner. Hadis-i şe­rifte, (Bir kimsenin namazı, orucu sizi yanıltmasın. Onu iyi anlamak için, para ile arasının nasıl olduğuna bakın) buyuruldu.

Bir kimsenin para ile arasının nasıl olduğu da böyle hallerde belli olur. O kimsenin namazı doğru olsaydı, onu kötülükten alıkoyar, iyileri sıkıntıya sokmazdı. Peygamber efendimiz, giden birinin kim olduğunu sordu. Oradakiler dedi ki: Bu, öyle bir zengindir ki, hangi kadın­la evlenmek istese, hemen verilir, birisi için aracı olsa, hemen kabul edilir, ortaya bir fikir atsa, sözü dinlenir. Peygamber efendimiz sustu. Oradan biri daha geçince, Resulullah onun da kim ol­duğunu sordu. Oradakiler dedi ki: Bu öyle bir fakirdir ki, bir kadınla ev­lenmek istese, verilmez, birine aracı ol­sa, aracılığı kabul edilmez, bir şey söy­lese, sözü dinlenmez. Peygamber efendimiz buyurdu ki:

(Şu salih fakir, öteki fasık zengin gi­bi, dünya dolusu kişiden daha hayırlı­dır.) [Buhari]

Ne mutlu malını hayra harcayan zengine.