Behailer ve Behailik

İslamiyet’i yıkmak için uğraşanlardan biri de, Behailerdir. Bu dinsizlerin başı, Behaullahtır. Elbab Ali Muhammed ismindeki bir acemin talebesi ve halifesi idi. Elbab, kendisine ayna derdi. Bu aynada Allah görünüyor derdi. Ölünce, Behaullah bunların reisi olup, behailik ismini verdiği safsatalarını yaymaya başladı. Ölmeden önce, yerine, oğlu Abdulbeha Abbası geçirdi. Abbas (Gasniyi a’zam) ismini aldı. Avrupa ve Amerika’ya giden Abbas, yüzbinden ziyade Behai topladı ve 1921 yılında öldü. Yerine, oğlu Şevki geçti. Bu da, Behai tarikatını yaydı.

Behaullah, kendinin Peygamber ve ahir zamanın büyük kurtarıcısı olduğunu söylerdi. Kendisine ilk küfür damgasını bu sözü ile vurmuştur. İkibin yıl sonra bir Peygamber daha geleceğini söylemiştir.

İslamiyet ile ilişiği olmayan bu kâfirlere göre, 19 adedi mukaddes imiş. Oruçları ondokuz gün imiş. Her Behainin, ondokuz günde bir, ondokuz Behaiyi davet etmesi şart imiş. Dinsiz yollarını, (Umumi adalet evi) dedikleri, yüksek meclislerine seçilen ondokuz kişi idare edermiş. Her Behai, her sene, kazancının beşte birini bu heyete vermeye mecbur imiş. Onbir yaşında evlenmek lazım imiş. Bekâr yaşamak yasak imiş. Çıplak kadınlarla toplantı yapmak ibadet olup, başka türlü ibadete lüzum yok imiş.