Evliyaullah'a pek yüksek bir hürmet ve bağlılık gösteren Yavuz Sultan Selim Han'ın
kendisi de hiç şüphesiz babası gibi Allah'ın has kulu idi. o'nun, Allah'a kurbiyetinden
dolayı keramet nev'inden pek çok davranışlar ortaya koyduğu tarihi gerçekler
arasındadır. Şöyle ki:

Yavuz, bir gün divandan içeri hiddetli bir şekilde girmişti. 
Elbisesini dahi değiştirtirmeden bir müddet odada dolandı ve kendisini kızdıran şeyi mırıldanıp durdu.

Meğer Ferhat Paşa'nın İskender Çelebi'yi olur olmaz koruyup kayırmasından
gazaplanmıştı. Çünkü aralarındaki dostluktan başka şeyler de sezinlemişti.
Sonunda yüksek sesle şu sözleri sarfetti:

"Akibet görürsün hele Ferhat! Sen şimdi İskender'i koruyup duruyorsun, ama bu
korumaktan ne fayda çıkacağını inşeallah birbirinize karşı asıldığınız zaman görürsünüz!.."