إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ
İnnel insâne le fî husr(husrin).
| inne | : muhakkak |
| el insâne | : insan |
| le | : gerçekten, mutlaka |
| fî | : içinde, de |
| husrin | : hüsran |
muhakkak insan kat'î bir ziyandadır.
Şüphe yok insan, elbette bir ziyandadır.
İnsan mutlak bir husranda
insan mutlaka bir ziyandadır.
İnsan mutlaka ziyandadır.
İnsan hiç şüphesiz hüsran içindedir.
(1-2) Andolsun zamana ki, insan gerçekten ziyan içindedir.
(1-3) Asra yemin ederim ki insan gerçekten ziyan içindedir. Bundan ancak iman edip iyi ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler müstesnadır.
insan gerçekten zarardadır.
İnsanlar hüsranda.
Gerçekten insan (çalışmalarında) ziyandadır;
Muhakkak insan, hüsrandadır.
Şüphe yok ki insan, elbette zararda, ziyanda.
İnsan gerçekten ziyan içindedir.
Gerçekten insan, ziyandadır.
Insan hic suphesiz husran icindedir.
İnsan mutlak hüsrandadır.
Gerçekten insan, ziyandadır.
Gerçek şu ki, insan ziyandadır;
İnsanlık hüsranda.
Gerçekten insan, ziyan içindedir.
İnsan hüsrandadır.
İnsan ziyandadır.
İnsan, gerçekten tam bir hüsran içindedir!
İnsanlar zarardadır.