Herkese nasihat etmezlerdi
- Ayrıntılar
- Kategori: Genel yazılar
- Gösterim: 1832
Allah adamları, herkese nasihat etmezlerdi. Yapacakları nasihat ve tavsiyelerini ancak kabûlünü umdukları, iyi karşılanacağını zannettikleri kimselere yaparlardı. Aksi halde nasihat vermekten sarf-ı nazar ederler; elverişli ve uygun tarafından bir yolunu buluncaya kadar tehir ederlerdi.
Hamid el-Leffâf hazretleri buyurdu ki: “Ey kardeş, sakın kabulünü ummadığın takdirde bir kimseye nasihatta bulunma. Aksi halde, bu nasihatin, gücünün fevkinde sana zarar getireceğini bil.
Ve sakın şu zamanda riyâset, reislik peşinde koşma. Zira herkes kendisini allâme-i cihan ve ebû fülân zannetmektedir. Sakın her kişiye de uyma. Zira zamanımızda hevaî temâyüller alabildiğine yayılmıştır. Hiçbir kimseye sır açma. Bil ki, emânetlere hiyanet edildiği bir zamanda yaşıyorsun.”
İmam-ı Þarani hazretleri buyurdu ki: “Bir gün, zamanımızın şeyhlerinden birine, zâlimlerin sofrasına oturmaması hakkında biraz öğüt vermiştim. Bu, onunla benim aramda idi. Yanımızda başkası yoktu. Böyleyken uzun süre benimle konuşmadı. Eğer ona, başkalarının yanında öğüt vermiş olsaydım, kimbilir ne kadar kızacak idi.”
Faydası olmayacağı ve zarar geleceği bilindiği halde, her günah işleyene, nasihat etmeye, emr-i maruf yapmaya kalkmak doğru değildir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
“ Allahü teâlâ, kıyamet günü, bir kuluna, günah işleyeni gördüğü zaman niçin engel olmadığını soracak, o kimse de, "Onun zararından, düşmanlığından korktum, senin af ve mağfiretine güvendim" diyecek (ve mazur görülecek) tir.”
Söz ile nasihat etmek zordur. Herkesin işi değildir. Bunun için (Emr-i maruf) ve (Nehy-i münker) yapmayı dini kitap vererek yapmak daha kolaydır. En azından insanı vebalden kurtarır. Bu şekilde, Ehl-i sünnet itikadını yayanlar cihad sevabına ortak olur. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: “ Allah yolundaki bir mücahidi giydirip kuşatan veya onun çoluk çocuğunun ihtiyaçlarını gören harbe gitmiş gibi sevaba kavuşur.”
Abdülgani Nablusi hazretleri buyuruyor ki:
“Söz ve yazı ile emr-i maruf âlimlerin vazifesidir. Kalb ile, dua ederek günah işleyene mani olmaya çalışmak da her müminin vazifesidir. El ile müdahale ise devletin vazifesidir.”
Mehmet Oruç
