Sahabe-i Kiram'ın Üstünlüğü
- Ayrıntılar
- Kategori: Genel yazılar
- Gösterim: 1217
Ashab-ı Kiram; iyilikte, takvada, yakınde, hidayete ermek ve başkalarının hidayetine vesile olmakta en yüksek mertebeye sahibdirler. Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) sohbetinde ve hizmetinde bulunmaları ve ona yardım etmeleri sebebiyle Allahü Teala onların hatalarını mağfiret edeceğini va'd etmiştir. Bunun için onlar hakkında ancak iyi ve güzel şeyler konuşmak lazımdır.
Tabiinin büyük alimlerinden İbrahim en-Nehal'ye (vefatı H. 96) sahabe-i kiramın arasında meydana gelen ihtilafı sordular. O da "Allahü Teala ellerimizi o kandan temizledi. Biz de dilimizi bulaştırmayalım. Onları ancak hayırla yad edelim." diye cevap verdi.
Ebu Hüreyre (r.a.) Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) "Ashabıma sövmeyiniz. Ashabıma sövmeyiniz. Nefsim kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, sizden biriniz Uhud Dağı kadar altın infak etse (zekat veya sadaka olarak verse), onların bir, hatta yarım müdden (832 gr veya yarısı miktarında verdikleri buğdaydan, yani çok az bir sadakadan) aldıkları sevaba asla ulaşamazdınız." buyurduğunu rivayet etmiştir.
Ashab-ı Kiram, Kainatın Efendisi'nin sohbetini dinlemişler, ahlaka, fazilet ve meziyetlere ulaştıran feyzin ve vahyin geldiği zamanda yaşamışlar, bu sebeplede, Ümmet-i Muhammed için mümkün olan en yüksek dereceye yükselmişlerdir.
Onların infakı (zekat ve sadakaları), islam dininin yardıma çok büyük zaruret ve ihtiyacı olduğu bir zamanda, hiçbir şüphe duymadan, samımı niyetlerinden ve halis inançlarından dolayı idi. Onlardan sonrakilerde bu fazilet yoktur. Diğer taat ve amelleri de böyledir.
Hadis-i şerifte "Ashabıma sövmeyiniz" ifadesinin tekrar edilmesi de te'kid için ve onlara sövmenin son derece çirkin olduğunu bildirmek içindir.
Bir kimseye Ashab-ı kiramın halleri sorulursa, cevap olarak "O, bir ümmetti geldi, geçti. Ona kendi kazandığı vardır; size de kendi kazandığınız vardır. Siz onların amellerinden sorulacak değilsiniz." (Bakara suresi, ayet 134) mealindeki ayeti okumalıdır.
Ümmet-i Muhammed'e kalblerinde Ashab-ı Kiram'a karşı muhabbet meydana getirecek güzel halleri anlatılmalı, Resulullah'ın (s.a.v.) onlar üzerindeki hakkı ve hürmeti muhafaza olunmalıdır. Allahü Teala sevdiği için Resulullah'ı sevmek gibi, Resulullah (s.a.v.) sevdiği için de onları sevmek gerekir.
(RadıyAllahü anhüm)
