Uzakta mı sanıyorsun?..
- Ayrıntılar
- Kategori: Has kalem
- Gösterim: 1159

Değildim!
Orda idim!..
Yüzün avucumdaydı, ve sarı kanatların savrulup sürtünüyordu parmaklarıma...
Þehir, ve şehrin göğü, ve bir nehr'olup akan zaman üstündeki şavkı bütün ışıkların;Yeşildi, ve yemyeşildi...
İçim dökülüyordu gözlerine;En yükseklerden!..
Bir orman gölü gibiydi gözlerin, uzuun sazların arasında;Işıltılı...Deriin ormanların, yağmura doymuş dallarındaki her rengi yansıtan göllere benzeyen bu gözler, "koyu yeşil" oluyordu;Kapanmak için beni beklerken, dudakların!.. .....
Sen, akmaya hazır gözlerinle gözlerken beni...Ben, gözlerine dökülüyordum!
Þimdi ben...Nice dağlardan yuvarlanıp, sana dolduktan sonra... Açsan bile kapılarını, nereye gideyim; kanatsız bir kuş gibi?..Kafesimsin!.......
Ve nefesimsin; uzaklaşamadığım... Tuttuğum...İçimde tuttuğum!
Uzakta mı sanıyorsun?Değilim...Uzakta mı sanıyordun?Değildim!Ve uzakta mı sanacaksın hep beni?.......
Halbuki ben; uzakta olmayacağım!.. Bak, gene geldim.Ordayım işte...Uzanıver içine, tut elimden; al beni!..
Stop
Muammer Erkul
11 Mayıs 2002 Cumartesi