Kanaat eden kurtuluşa erer!
- Ayrıntılar
- Kategori: Hayat-ı İslamiyye
- Gösterim: 1425
Kanaat demek, ihtiyacından fazla kalan kazancını bir yere yığmayıp, İslamiyet’in emrettiği hayırlı yerlere vermek; fakirlere, kimsesizlere, hastalara; cihad edenlere yardım etmek demektir. Kanaat, böylece iyi ahlakın kaynağı olduğu gibi, insana mahrumiyetler içinde kaldığı zaman saadet temin eden sarsılmaz bir kale gibidir.
İmam-ı Þafii hazretlerinin yüzüğünde, “El-Bereketü fil kanâ'ati” yazılı idi. Bereket kanaattedir, kanaat eden, kurtuluşa erer, zenginleşir demektir. Kanaat edene Allah kâfidir. Kanaat yenilmez ordu, bükülmez kılıçtır. Kanaat eden şükretmiş olur.
Þeyh Tâcüddin ez-Zâkir buyurdu ki : “Kanâat, bir şahsın zahmetsiz ve külfetsiz olarak eline ne geçmişse onu yemesi değildir. Kanâat ancak odur ki, adamın yanında pek çok mal ve yiyeceği olduğu halde o, üç günde veya beş günde bir, az bir şey yemekle iktifa eder.”
Aliyyül-Havvâs hzretleri, yemeğe oturduğu zaman, dokuz lokmadan fazla yemez ve derdi ki : Peygamber efendimiz : “Âdemoğluna belini doğrultacak lokmacıklar yeter.” buyurmuştur. Peygamber aleyhisselamın sözü haktır, gerçektir. Ona kâmil bir imanla inanmış bulunan bir mü'mine, bundan fazlasına ihtiyaç duymaz..” Tabii ki, yorucu ve meşakkatli işlerde çalışan iş erbabı bundan müstesnadır. Çünkü iş erbabına bu kadarcık yemek kâfi gelmez.
Kanaat, sinir hastalıklarını önleyen, geçimsizliği, düşmanlığı gideren, cemiyetlerin düzenlerini sağlayan bir faktördür. Kanaat, İslamiyet’in dünyaya yayılmasını, ilim ve fen abideleri kurmayı sağlamıştır. “Çalışan kazanır” ve “Herkes yaptığını bulur” meal-i âlisinden olan âyet-i kerimeler ile “Allahü teâlâ çalışıp kazananları sever” ve “Allahü teâlâ çalışmayan gençleri elbette sevmez” gibi, nice hadis-i şerifler, çalışmamayı değil çalışıp kazandığı ile kanaat etmeyi, hayır işlerinde kullanmayı emrediyor.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Kanaat eden, en çok şükredenlerden sayılır.”, “Kıyamette “Þükredenler gelsin!” diye seslenilir. Onlar bir bayrak altında Cennete girer. Bunlar, darlık ve genişlikte, her hâl-ü kârda Allahü teâlâya şükredenlerdir.”
Mehmet Oruç
