يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا
Yevme izin tuhaddisu ahbârehâ.
| yevme izin | : o gün, izin günü |
| tuhaddisu | : basedecek, anlatacak |
| ahbâre-hâ | : kendi haberlerini |
O gün (yer) bütün haberlerini anlatacakdır.
O gün (yeryüzü) kendi haberlerini anlatıverir.
O gün bütün haberlerini anlatır
o gün, (yer) bütün haberlerini anlatır.
(4-5) O gün yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle haberlerini anlatacaktır.
(4-5) İşte o gün, yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle kendi haberlerini anlatır.
İşte o gün, yer, kendi haberlerini anlatır.
(1-5) Yerküre kendine has sarsıntısıyla sallandığı, toprak ağırlıklarını dışarı çıkardığı ve insan «Ne oluyor buna!» dediği vakit, işte o gün (yer) Rabbinin ona bildirmesiyle bütün haberlerini anlatır.
Yeryüzü o gün —Rabbi cna vahyettiği için— haberlerini anlatır da anlatır.
İşte o gün yer, üstünde olan biten her şeyi anlatır:
O gün (arz, iyi ve kötü üzerinde ne işlendiğinin) haberlerini anlatacaktır.
İşte o gün; o, bütün haberlerini anlatacaktır.
O gün, bütün haberlerini anlatınca.
İşte o gün (yer) haberlerini anlatır,
O gün (yer), haberlerini anlatacaktır.
(4-5) Iste o gun, yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle kendi haberlerini anlatir.
İşte o gün yer haberlerini söyler,
O gün (yer), haberlerini anlatacaktır.
o Gün yer, bütün haberlerini ortaya dökecek,
O gün, haberlerini anlatır.
O gün (yer), haberlerini anlatacaktır.
İşte o gün yeryüzü haberlerini anlatır.
İşte o gün (yer), haberlerini söyler.
İşte o gün yerküre, tüm haberlerini söyler/anlatır.
İşte o gün (yer), haberlerini anlatacaktır.