أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ
Eni’budûllâhe vettekûhu ve etîûn(etîûni).
| en i'budû | : kul olmanız |
| allâhe | : Allah'a |
| ve ittekû-hu | : ve ona karşı takva sahibi olun |
| ve etîû-ni | : ve bana itaat edin |
«Allaha kulluk edin. Ondan korkun. Bana da itaat edin diye (gönderildim)».
Şöyle ki: «Allah'a ubûdiyette bulunun ve O'ndan korkun ve bana itaat eyleyin.»
Şöyle ki Allaha kulluk edin ve ona korunun ve bana itaat eyleyin
Şöyle ki, Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin!
Şöyle ki, «Allah'a kulluk edin, ondan korkun ve bana itaat edin.»
(3-4) 'Allah'a kulluk edin; O'ndan sakının ve bana itaat edin ki Allah günahlarınızı size bağışlasın ve sizi belli bir süreye kadar ertelesin; doğrusu Allah'ın belirttiği süre gelince geri bırakılamaz; keşke bilseniz!'
(3-4) “Allah’a ibadet edin. O’na karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin ki sizin günahlarınızı bağışlasın ve sizi belli bir vakte kadar ertelesin. Şüphesiz, Allah’ın belirlediği vakit gelince ertelenmez. Keşke bilseydiniz.”
(2-4) Nuh şöyle dedi: Ey kavmim! Şüpheniz olmasın ki, ben sizi, «Allah'a kulluk edin; O'na karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin ki, Allah bir kısım günahlarınızı bağışlasın ve sizi belli bir vâdeye kadar tehir etsin (muahaze etmeden yaşatsın)» diyerek apaçık uyaran bir kimseyim. Bilinmeli ki Allah'ın tayin ettiği vâde gelince, artık o ertelenmez. Keşke bilseydiniz!
(3-4) Allah'a kulluk edin; O'ndan korkup (inkâr ve azgınlıktan) sakının ve bana itaat edin ki; Allah sizin günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirlenmiş bir vakte kadar da geciktirsin. Şüphesiz ki Allah'ın belirlediği vakit gelince artık o geriye bırakılmaz. Bunu keşke bir bilseniz!.»
(2-4) O da: "Ey benim milletim! Ben size gönderilen kesin bir uyarıcıyım. Şöyle ki: Yalnız Allah’a ibadet edin, O’na karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin ki: Sizin günahlarınızı affetsin ve sizi belirli bir vakte, yani ölüm anına kadar azap çektirmeksizin hayatta bıraksın. Çünkü Allah’ın takdir ettiği vâde gelince, asla ertelenmez. Keşke bunu bir bilseniz!
Allah’a ibadet edin, O’ndan korkun ve bana da itaat edin diye...
Allah'a ibadet edesiniz, O'ndan sakınasınız ve bana itaat edin, diye.
Gayrı kulluk edin Allah'a ve çekinin ondan ve itâat edin bana da.
Allah'a kulluk edin; O'na karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
"Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin."
(3-4) «Allah'a kulluk edin; O'ndan sakinin ve bana itaat edin ki Allah gunahlarinizi size bagislasin ve sizi belli bir sureye kadar ertelesin; dogrusu Allah'in belirttigi sure gelince geri birakilamaz; keske bilseniz!»
Allah'a kulluk edin; ondan sakının ve bana itaat edin.
"Tanrı'ya kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin."
(yalnız) Allah'a kulluk etmeniz ve O'na karşı sorumluluk bilinci taşımanız (gerektiğini bildiren bir uyarıcı). "Şimdi bana kulak verin
Allah’a kulluk edin, ondan korkun ve bana itaat edin, diye..
«Allah'a kulluk edin, O'ndan korkup sakının ve bana itaat edin.»
'Allah'a kulluk edin, Ondan sakının, bana itaat edin.
"Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun, bana da itâ'at edin."
"O halde, Allah'a ibadet edin! O'ndan korkun! Ve bana itaat edin ki,
'ALLAH'a kulluk edin, O'nu sayın ve beni izleyin.'