وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ
Ve yâ kavmi innî ehâfu aleykum yevmet tenâd(tenâdi).
| ve | : ve |
| yâ | : ey |
| kavmi | : kavmim |
| innî | : gerçekten ben |
| ehâfu | : korkuyorum |
| aleykum | : size, sizin üzerinize, sizin için |
| yevme et tenâdi | : feryat günü (cehennem ehlinin birbirlerine seslenecekleri gün) |
«Ey kavmim, hakıykat ben size karşı o bağrışıb çağırışma gününden endîşe etmekdeyim».
«Ve ey kavmim! Ben sizin üzerinize o feryâd ü figan edilecek günden korkuyorum.»
Hem ey kavmım! hakıkaten ben size o çığrışma gününden korkarım
Ve ey kavmim, ben sizin için o çağrışma gününden korkuyorum.
«Ey kavmim! Ben size gelecek o çağrışma gününden (kıyamet gününden) korkuyorum.»
'Ey milletim! Ahu figan gününden sizin hesabınıza korkuyorum.'
(32-33) “Ey kavmim! Gerçekten sizin için, o bağrışıp çağrışma gününden, arkanıza dönüp kaçmaya çalışacağınız günden korkuyorum. (O gün) sizi, Allah’(ın azabın)dan kurtaracak kimse yoktur. Allah, kimi saptırırsa artık onu doğru yola iletecek de yoktur.”
(32-33) «Ey kavmim! Gerçekten sizin için o bağrışıp çağrışma gününden, arkanıza dönüp kaçacağınız günden korkuyorum. Sizi Allah'tan (O'nun azabından) kurtaracak kimse yoktur. Allah kimi saptırırsa, artık onu doğru yola iletecek de yoktur.»
«Ey milletim ! Doğrusu ben sizin için bağrış-çağrış (seslerinin yükseldiği bir) günden korkuyorum.
"Ey benim milletim! Ben sizin hakkınızda o feryad u figan gününden, birbirinizden imdad isteyeceğiniz günden endişe ediyorum."
Ey Kavmim! Gerçekten ben, başınıza gelecek çağrışma gününden (imdad için birbirinizi yardıma çağıracağınız kıyamet gününden) korkuyorum.
Ey kavmim; doğrusu ben, sizin için o feryad gününden endişe ediyorum.
Ve ey kavmim, ben, o feryâdü figan, o boşuna bağırıp söylenme günündeki hâlinizden korkuyorum.
Ey kavmim! Gerçekten sizin için o bağrışıp çağrışma gününden, korkuyorum.
"Ve ey kavmim, doğrusu ben sizin için o feryat (edeceğiniz kıyamet) gününden korkuyorum."
«Ey milletim! Ahu figan gununden sizin hesabiniza korkuyorum.»
Ey kavmim, sizin için insanların korku ve dehşetten bağırıp birbirlerinden yardım isteyecekleri o çağırma gününden korkuyorum.
"Ve ey kavmim, doğrusu ben sizin için o feryat (edeceğiniz kıyamet) gününden korkuyorum."
Ey kavmim! Sizin için, (sıkıntıyla) birbirinizi çağıracağınız Gün(ün, Hesap Günü'nün gelmesin)den korkuyorum;
-Ey halkım, ben sizin için feryat gününden korkuyorum.
«Ve ey kavmim, doğrusu ben sizin için o feryat (edeceğiniz kıyamet) gününden korkuyorum.»
'Ey kavmim! Ben sizin hakkınızda o feryat ve figan gününden korkuyorum.
Ey kavmim, sizin için o (Yüce Divâna) çağırma (yahut feryâd etme) gününden korkuyorum.
"Ey toplumum, sizin adınıza o bağırıp-çağrışma gününden korkuyorum."
'Halkım, sizin için Toplanma Gününden korkuyorum.'