فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ
Fe ummuhu hâviyeh(hâviyetun).
| fe | : artık |
| ummu-hu | : onun anası (onu saracak olan) |
| hâviyetun | : haviye, cehennem ateşi |
artık onun anası «Hâviye» (uçurum) dur.
Onun anası (sığınacağı yer) Hâviye'dir.
O vakıt onun anası haviyedir
O vakit onun anası Haviyedir.
(8-9) Kimin tartıları hafif gelirse, onun anası da (varacağı yer, sığınacağı durağı) hâviye (uçurum)dır.
Onların yeri bir çukurdur.
İşte onun anası (varacağı yer) Hâviye’dir.
(8-9) Ameli yeğni olana gelince, işte onun anası (yeri, yurdu) Hâviye'dir.
Onun yeri Hâviye'dir.
Onun barınağı da Haviye olur.
Artık onun yeri Haviye’dir.
Artık onun da durağı Haviye'dir.
Onun, ana kucağı gibi sığınacak yeri, ana yurdu, cehennem uçurumudur.
İşte onun anası (yeri, yurdu) Hâviye'dir.
Artık onun da anası (son durağı) "haviye"dir (uçurum).
Onlarin yeri bir cukurdur.
Onların yeri, (haviye) çukurdur,
Artık onun da anası (ümmühü) (barınağı, son durağı) 'haviye'dir (uçurum).
bir uçurumun girdabına sürüklenecektir..
Onun da anası Haviye ..
Artık onun da anası (son durağı) «hâviye»dir (uçurum).
Ana yurdu hâviye'dir.
Onun anası (bağrına atılacağı) hâviye (uçurum)dur.
Anası, Hâviye'dir.
Onun da anası uçurumdur.