أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
Ev miskînen zâ metrabeh(metrabetin).
| ev | : veya |
| miskînen | : miskin, çalışamayan yaşlı, yoksul |
| zâ | : sahip, ...olan |
| metrabetin | : turab üstünde olan (toprak üstünde olan) çok fakir, çok yoksul |
yahud toprakda sürünen bir yoksula.
(15-16) Karabet sahibi olan bir yetime. Veyahut yerlere serilmiş bir yoksula.
Veya toprak döşenen bir miskîne
veya toprak döşenen (hiçbir varlığı olmayan) bir yoksula...
Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.
(14-16) Yahut, açlık gününde, yakını olan bir öksüzü, yahut toprağa serilmiş bir yoksulu doyurmaktır.
(14-16) Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.
(11-16) Fakat o, sarp yokuşu aşamadı. O sarp yokuş nedir bilir misin? Köle azat etmek veya açlık gününde yakını olan bir yetimi, yahut aç açık bir yoksulu doyurmaktır.
(14-15-16) Veya açlık gününde (kıtlık zamanında) hısım sayılan bir yetime veya yere serilmiş (bitkin, kimsesiz) bir yoksula yedirmektir.
Ya da yeri yatak, (göğü yorgan yapan, barınacak hiçbir yeri olmayan) fakiri doyurmaktır.
Yahud toprak üstüne yığılan miskine...
Yahut yerde sürünen bir yoksula.
Yahut yerlere döşenmiş bir yoksulu.
Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.
Veya sürünen bir yoksulu.
(14-16) Yahut, aclik gununde, yakini olan bir oksuzu, yahut topraga serilmis bir yoksulu doyurmaktir.
Hiçbir şeyi olmayan yoksulu,
Veya sürünen bir yoksulu.
yahut toprağa uzanıp kalmış olan (yabancı) bir yoksulu,
Veya sürünen bir düşkünü.
Veya sürünen bir yoksulu.
Veya toza toprağa bulanmış yoksula.
Yahut hiçbir şeyi olmayan yoksulu.
Yahut ezilmiş, boynu bükük bir yoksulu.
Yahut düşkün bir yoksulu...