وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ
Ves subhı izâ esfer(esfere).
| ve es subhi | : ve sabaha andolsun |
| izâ esfere | : ağarmaya başladığı zaman |
ağardığı dem sabaha ki,
(34-35) Ve açtığı vakit o sabaha. Şüphe yok ki, o (cehennem) elbette büyüklerin biridir.
Ve açtığı sıra o sabaha kasem olsun ki
açtığı sıra o sabaha andolsun ki,
Ve açtığı sıra o sabaha.
(32-37) Hayır, hayır öğüt almazlar. Aya, dönüp gelen geceye, ağarmakta olan sabaha and olsun ki, içinizden öne geçmek veya geri kalmak isteyen kimseye, insanoğlunu uyarıcı olarak anlatılan cehennem büyük olaylardan biridir.
(32-37) Hayır, (öğüt almazlar.) Aya, çekilip gittiğinde geceye, aydınlandığında sabaha andolsun ki o (cehennem) insan için; içinizden ileri geçmek yahut geri kalmak isteyenler için uyarıcı olarak elbette en büyük bir şeydir.
Ağarmakta olan sabaha andolsun ki,
(32-33-34-35-36-37) Hayır, (onlar öğüt almazlar). Ay'a, "dönüp gittiği zaman geceye, ışık saçtığı zaman sabaha and olsunki, gerçekten (Cehennem) büyük belâlardan biridir, insanlar için sizden öne geçmek isteyen veya geri kalmayı arzu eden için uyarıcıdır.
Ağardığı dem sabaha kasem edip şahit tutarım ki.
Ağardığı sıra o sabah hakkı için,
Ağardığında sabaha,
Ve ışıklanıp doğarken güne.
Ağarmakta olan sabaha andolsun ki,
Ağardığı zaman sabaha,
(32-37) Hayir, hayir ogut almazlar. Aya, donup gelen geceye, agarmakta olan sabaha and olsun ki, icinizden one gecmek veya geri kalmak isteyen kimseye, insanoglunu uyarici olarak anlatilan cehennem buyuk olaylardan biridir.
Söken şafağa.
Ağardığı zaman sabaha,
ve ağaran sabahı!
Aydınlanan sabaha..
Ağardığı zaman sabaha,
Ve ağardığında sabaha.
Ağaran sabaha,
Yemin olsun sabaha, ağarıp ışıdığında,
Ağardığı vakit sabaha,