مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
Mennâın lil hayri mu’tedin esîm(esîmin).
| mennâın | : devamlı men eden |
| li el hayri | : hayrı |
| mu'tedin | : haddi tecavüz eden |
| esîmin | : günahkâr |
(10-11-12-13) (Doğruya da, eğriye de) alabildiğine yemîn eden, izzet-i nefsi bulunmayan, (ötekini berikini) dâima ayıblayan, (gammazlıkla) lâf getirib götürmiye koşan, (insanları) hayırdan durmayıb men'eyleyen aşırı zaalim, çok günahkâr, kaba, haşin, bütün bunlardan başka da kulağı kesik (damgalı soysuz) olan her kişiyi tanıma (onlara boyun eğme)!
(10-12) Ve itaat gösterme her çok yemîn edene, âdî fikirli olana. Daima kusur arayana. Lâf götürüp getirene. Hayırdan men'e çalışıp durana, haddi tecavüz edene, çok günahkâr olana.
Hayır engeli, mütecâviz, vebâl yüklü
hayrı engelleyen, saldırgan, vebal yüklü,
Hayra engel olan, saldırgan, günahkâr,
(10-14) Diliyle iğneleyen, kovuculuk eden, iyiliği daima önleyen, aşırı giden, suç işleyen, çok yemin eden alçak zorbaya, bütün bunlar dışında bir de soysuzlukla damgalanmış kimseye, mal ve oğulları vardır diye aldırış etmeyesin.
(10-14) Yemin edip duran, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan söz taşıyan, iyiliği hep engelleyen, saldırgan, günaha dadanmış, kaba saba; bütün bunların ötesinde bir de soysuz olan kimseye mal ve oğulları vardır diye, sakın boyun eğme.
(10-14) (Resûlüm!) Alabildiğine yemin eden, aşağılık, daima kusur arayıp kınayan, durmadan lâf götürüp getiren, iyiliği hep engelleyen, mütecâviz, günaha dadanmış, kaba ve haşin, bütün bunlardan sonra bir de soysuzlukla damgalanmış kimselerden hiçbirine, mal ve oğulları vardır diye, sakın boyun eğme.
(10-11-12-13-14) Çok yemin eden, değersiz alçak, kusur araştırıp leke süren, ikiyüzlülük edip söz götürüp getiren, hayra hep engel olan, saldırgan olup hakları çiğneyen, günah işleyen, kaba ve şerefsiz ve sonra da soysuz olan hiçbir kimseye —mal ve oğullar sahibi de olsa— boyun eğme.
(10-16) Sakın uyma: Servet ve hanedan sahibi diye, o bol bol yemin eden, değersiz adama! O gammaz, söz gezdiren, hayrın önünü kesene, o saldırgana, günaha dadanmışa! Şerefsiz, kaba, hem de soysuz olana! Kendisine âyetlerimiz okunduğunda "Bu eski insanların masalları!" diyene, yakında onun burnunu dağlayıp damga basarız.
Hayırdan alıkoyanı, aşırı zalimi, çok günahkârı;
Durmadan hayra engel olana, haddi aşana, çok günahkara.
Hayrı tamâmıyla meneden haddini aşmış suçluya.
Hayra engel olan, mütecâviz ve saldırgan günahkar,
Hayrı engelleyip sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkar,
(10-14) Diliyle igneleyen, kovuculuk eden, iyiligi daima onleyen, asiri giden, suc isleyen, cok yemin eden alcak zorbaya, butun bunlar disinda bir de soysuzlukla damgalanmis kimseye, mal ve ogullari vardir diye aldiris etmeyesin.
Hayra engel olan, saldırgan, günahkar.
Hayrı engelleyip sürdüren, saldırgan, alabildiğince günahkar,
(yahut) iyiliğe mani olana, (yahut) günahkar zorbaya,
İyiliği engelleyene, günaha düşkün olana...
Hayrı engelleyip sürdüren, saldırgan, olabildiğince günahkâr,
Hayra engel olana, haddini aşana, çok günahkâr olana,
Hayra engel olan, saldırgan, günâhkâr,
Hayrı engelleyen, sınır tanımaz saldırgan, günaha batmış,
İyiliğe ve yardıma engel olan, saldırgan, günahkar.