وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
Ve lâ uksimu bin nefsil levvâmeh(levvâmeti).
| ve lâ | : ve hayır |
| uksimu | : kasem ederim, yemin ederim |
| bi | : ... e |
| en nefsi | : nefs |
| el levvâmeti | : levmeden, kınayan |
(Hayır, hakıykat öyle değildir). Kendisini alabildiğine kınayan nefse yemîn ederim (ki siz öldükden sonra mutlakaa dirileceksiniz).
(1-2) Yok; Kıyamet gününe yemin ederim. Yok; melâmet duyan nefse de yemin ederim.
Yine yo... Kasem ederim o pişman cana (nefs-i levvame'ye)
Yine Yoo! Yemin ederim o pişman cana (kınayan nefse)!
Yine hayır, yemin ederim o sürekli kendini kınayan nefse.
Ve nedamet çeken nefse yemin ederim.
(Kusurlarından dolayı kendini) kınayan nefse de yemin ederim (ki diriltilip hesaba çekileceksiniz).
Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).
Kendini çokça kınayan nefse de and içerim.
Kendisini eleştirip kusurlarından pişmanlık duyan kimse hakkı için (ki siz mutlaka diriltileceksiniz).
Yine kasem ederim pişmankâr nefse ki, (muhakkak öldükten sonra dirileceksiniz).
Nedamet çeken nefse yemin ederim.
Ve andolsun kendini kınayıp duran nefse.
Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).
Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.
Ve nedamet ceken nefse yemin ederim.
Yoo andolsun, özünü eleştiren, kendini kınayan nefse.
Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.
İnsan vicdanının kınayan sesini tanıklığa çağırırım!
Andolsun kendini kınayan nefse.
Ve yine hayır; kendini kınayıp duran nefse de and ederim.
Ve yemin ederim kendisini kınayan nefse.
Yoo, dâimâ, kendini kınayan nefse and içerim.
Öyle değil! Kendisini ısrarla kınayan benliğe de yemin ederim.
Sürekli özeleştiride bulunan kişiye and içerim.