يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
Yekûlul insânu yevme izin eynel meferr(meferru).
| yekûlu | : der, diyecek |
| el insânu | : insan |
| yevme izin | : izin günü |
| eyne | : nerede |
| el meferru | : firar edilecek yer, kaçış yeri |
(Evet) o gün insan «Kaçış nereye?» diyecek.
(10-11) O gün insan der ki: «Kaçacak yer nerede?» Hayır. Hiçbir sığınacak yer yoktur.
Der o insan o gün: nereye kaçmalı? (eynel'mefer)
O gün insan: «Nereye kaçmalı?» der.
İşte o gün insan, «kaçacak yer neresi?» der.
(7-10) Gözün kamaştığı, ayın tutulduğu, güneş ve ayın bir araya getirildiği zaman, işte o gün insan: 'kaçacak yer nerede?' der.
(7-10) Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay bir araya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir.
O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.
O gün insan, «kaçış nereye ?» der.
İşte o gün insan der: "Var mı kaçacak mekân?"
O gün insan der ki, kaçacak yer nerede?
O gün, insan; kaçacak yer nerede? der.
İnsan der ki o gün, nerede kaçacak yer?
O gün insan, "Kaçacak yer neresi!" diyecektir.
İnsan o gün: "Kaçış nereye?" der.
(7-10) Gozun kamastigi, ayin tutuldugu, gunes ve ayin bir araya getirildigi zaman, iste o gun insan: «Kacacak yer nerede?» der.
İnsan o gün «Nereye kaçmalı?» der.
İnsan o gün: "Kaçış nereye?" der.
o Gün insan haykıracak: "(Eyvah!) Nereye kaçayım?"
(O gün) insan: -Bugün kaçacak yer nerede? der.
İnsan o gün der ki: «Kaçış nereye?»
İnsan o gün 'Kaçacak yer neresi?' der.
(Evet) O gün insan: "Kaçacak yer neresi?" der.
Der ki insan o gün: "Kaçılacak yer nerede?"
O gün insanoğlu, 'Kaçacak yer nerede?' der.