مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
Mâ dalle sâhıbukum ve mâ gavâ.
| mâ dalle | : sapmadı |
| sâhib-kum | : sizin arkadaşınız |
| ve mâ gavâ | : ve azmadı |
saahibiniz (doğru yoldan) sapmadı. Baatıla da inanmadı.
(2-3) Sahibiniz şaşırmadı ve bâtıla inanmadı. Ve hevâdan söz söylemez.
Şaşırmadı sahibiniz azıtmadı da
arkadaşınız şaşırmadı, azıtmadı da!
Arkadaşınız (Muhammed) sapmadı, azmadı.
Arkadaşınız (Muhammed) sapmamış ve azmamıştır.
(1-2) Battığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız (Muhammed haktan) sapmadı ve azmadı.
(1-3) Battığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve bâtıla inanmadı; o, arzusuna göre de konuşmaz.
Arkadaşınız (Muhammed) ne sapıttı, ne de azıttı.
Arkadaşınız (Muhammed) yanılmadı, sapmadı, aldanmadı.
Sapmadı doğru yoldan arkadaşınız (Hz. Peygamber), azıtmadı da; (haberiniz olsun, ey Kureyş halkı!)
Arkadaşınız sapmamış ve azmamıştır.
Arkadaşınız, gerçekten ne saptı, ne ayrıldı.
Arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve bâtıla inanmadı.
Sahibiniz (arkadaşınız olan peygamber) sapmadı ve azmadı.
Arkadasiniz (Muhammed) sapmamis ve azmamistir.
Arkadaşınız Muhammed ne sapıttı ne de azıttı.
Arkadaşınız (olan peygamber) sapmadı ve azmadı.
Sizin bu arkadaşınız ne sapmış, ne de aldatılmıştır,
Arkadaşınız sapıtmadı, azdırılmadı.
Sahibiniz (olan peygamber) şaşırıp sapmadı ve azmadı.
Arkadaşınız ne saptı, ne de şaşırdı.
Arkadaşınız sapmadı, azmadı.
Ki arkadaşınız ne saptı ne de azdı.
Arkadaşınız (Muhammed) ne sapmıştır, ne de azmıştır.