وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
Ve mâ yentıku anil hevâ.
| ve mâ yentiku | : ve konuşmaz |
| an(i) el hevâ | : hevadan, heves ile, kendiliğinden |
Kendi (re'y-ü) hevâsından söylemez o.
(2-3) Sahibiniz şaşırmadı ve bâtıla inanmadı. Ve hevâdan söz söylemez.
Ve hevadan söylemiyor
Hevadan (arzusuna göre) söylemiyor.
O, hevâdan (arzularına göre) konuşmaz.
O, kendiliğinden konuşmamaktadır.
O, nefis arzusu ile konuşmaz.
(1-3) Battığı zaman yıldıza andolsun ki, arkadaşınız (Muhammed) sapmadı ve bâtıla inanmadı; o, arzusuna göre de konuşmaz.
O, kendi hevesine de uyarak söz söylemez.
O kendi heva ve hevesiyle konuşmuyor.
O hevadan (kendi nefsinden) söylemiyor.
Kendiliğinden konuşmaz o.
Ve kendi dileğiyle söz de söylemedi.
O, arzusuna göre de konuşmaz.
O, hevadan (kendi istek, düşünce ve tutkularına göre) konuşmaz.
O, kendilginden konusmamaktadir.
O havadan konuşmuyor.
O, hevadan (kendi istek, düşünce ve tutkularına göre) konuşmaz.
ve ne de kendi arzu ve heveslerine göre konuşmaktadır:
Kendi hevasından konuşmuyor.
O, hevadan (kendi istek, düşünce ve tutkularına göre) konuşmaz.
O keyfine göre de konuşmaz.
O hevâ'dan konuşmaz.
O; kuruntudan, keyfinden konuşmuyor.
Ne de kendi kişisel arzusundan konuşmaktadır.